Γαλανόπουλος Νεοκλής: "Η γυναίκα θησαυρός"
Πριν πατήσω τη σκανδάλη, θέλω να πω δυο λόγια για τον Έρωτά μου. Τελειώσαν τα ψέματα. Τελειώσαν τα πάντα. Τη Μαργαρίτα την ερωτεύθηκα από την πρώτη στιγμή που σήκωσα τα μάτια μου πάνω της. Η ακτινοβολία της έφτασε ώς τα τρίσβαθα της ψυχής μου. Εκείνη, βέβαια, ούτε καν αντελήφθη την ύπαρξή μου τότε. Νοιάζεται ο ήλιος ποιους λούζει με το φως του;Ποιους καίνε οι αχτίδες του; Πειράχτηκα, τ’ ομολογώ. Ορκίστηκα, αφού δεν μπορούσα να την κάνω δική μου, να γίνω άτρωτος στα θέλγητρά της. Πόσο ανόητος ήμουνα! Σαν έφηβος που πρωτοξυπνάει ερωτικά, αλλά διστάζει να αποχωριστεί το γλυκό του μαξιλάρι.