Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943 και αποβίωσε στις 6 Ιανουαρίου 2021.

Σπούδασε ιταλική φιλολογία στην Ιταλία (Νάπολη και Ρώμη), ενώ παράλληλα με τις σπουδές της παρακολούθησε και τη σχολή διερμηνέων. Για ένα διάστημα διατηρούσε βιβλιοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας, ενώ αργότερα συνεργάστηκε με τις εκδόσεις του «Βιβλιοπωλείου της Εστίας», στον τομέα των δημοσίων σχέσεων.

Το 1983 άρχισε να εργάζεται ως συντάκτρια του ελεύθερου ρεπορτάζ στο περιοδικό «ΕΝΑ» (επί Παύλου Μπακογιάννη). Το 1984 ανέλαβε ως υπεύθυνη ύλης στο περιοδικό «ΚΑΙ». Την ίδια εποχή έγραφε με ψευδώνυμο το εβδομαδιαίο χρονογράφημα στην εφημερίδα «Απογευματινή». Είχε επίσης τακτική συνεργασία με τα περιοδικά «Elle» και «Playboy». Το 1985 εργάστηκε στο ελεύθερο ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος». Από τον Σεπτέμβριο του 1985 και έως τη συνταξιοδότησή της εργάστηκε στην εφημερίδα «Ριζοσπάστης» ως χρονογράφος και συντάκτρια του καλλιτεχνικού ρεπορτάζ.

Πρώτο της μυθιστόρημα ήταν «Ο επιτυχημένος» (1971) και ακολούθησε το μυθιστόρημα «Αντιπερισπασμός» (Πνευματική Πορεία 1973).

Το 1981, σε συνεργασία με τον Μάνο Κοντολέων, έγραψε το μυθιστόρημα «Ένα και ένα κάνουν όσα θες», το πρώτο ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα στη, μετά τον θάνατο του Γιάννη Μαρή (1979), εποχή.

Στη συνέχεια έγραψε τα αστυνομικά μυθιστορήματα «Ο θρήνος της Κλεοπάτρας» (Λιβάνης, 2000), «Το παιχνίδι του δικαστή» (Ψηφίδα, 2002), «Εκ των πραγμάτων» (σε συνεργασία με τον Θανάση Μπαλοδήμα, Περίπλους 2003), «Η τέταρτη γυναίκα» (Αρμός 2004), «Ο ταγματάρχης» (σε συνεργασία με τον Θανάση Παπαρήγα, Πύλη 2007) και «Τα τέσσερα μπαστούνια» (Καστανιώτης, 2009).

Επίσης, συμμετείχε σε όλους τους τόμους της σειράς «Ελληνικά Εγκλήματα» (Καστανιώτης 2007, 2008, 2009, 2011 και 2019) και στους συλλογικούς τόμους της ΕΛΣΑΛ «Είσοδος κινδύνου» (Μεταίχμιο 2011) και «Η επιστροφή του αστυνόμου Μπέκα - Ο ήρωας του Γιάννη Μαρή σε νέες περιπέτειες» (Καστανιώτης 2012). Το 2013 κυκλοφόρησε τη συλλογή διηγημάτων της «Αίθουσα αναμονής» (Καστανιώτης), γραμμένων (και ορισμένων δημοσιευμένων) στη διάρκεια σαράντα ετών.

Ακόμα, εμπνεύστηκε, επιμελήθηκε λογοτεχνικά και συμμετείχε με διηγήματά της (ακούστε εδώ, εδώ και εδώ) στη ραδιοφωνική εκπομπή αστυνομικών ιστοριών «Κλέφτες και αστυνόμοι στον 902» (2008-2010), που αργότερα κυκλοφόρησαν και στο ομότιτλο βιβλίο (Ψυχογιός 2013).

Το 1996 έλαβε το βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού για το θεατρικό έργο της «Έρως διατηρητέος έως…» Επίσης, έγραψε σενάρια για τηλεοπτικές σειρές και έκανε πολλές μεταγλωττίσεις από ξένες ταινίες. 

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ε.Λ.Σ.Α.Λ. και πρόεδρος της την περίοδο 2013-2015.

Ο Αργύρης Κάλμπαρης γεννήθηκε το 1931 στα Τρίκαλα Θεσσαλίας και αποβίωσε το 2018.

Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες και εργάστηκε για δώδεκα χρόνια στην Εμπορική Τράπεζα. Κατόπιν ασχολήθηκε επί τριάντα χρόνια με τη γυναικεία ένδυση και την παραγωγή υφασμάτων, ενώ τα τελευταία χρόνια της ζωής του ασχολήθηκε με τη συγγραφή.

Το πρώτο του βιβλίο «Μνήμες» εκδόθηκε το 2003 και ακολούθησε «Η Συμφιλίωση» (2005), το «Λιόκαλοι» (2006), οι «Αδηφάγοι» (2006), το «Τίποτα δεν χάνεται» (2007), το «Ένα Χαστούκι, Ένα Τάλιρο» (2008) και το «Με Τόλμη και Όραμα – Θαλασσοπόροι Μύστες» (2008). Το 2009 εκδόθηκε το αστυνομικό του μυθιστόρημα «Στιγμές μοναξιάς».

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956 και πέθανε στις 5 Ιουλίου 2023. 

Ήταν απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών – Dörpfeld Gymnasium. Σπούδασε Κοινωνιολογία (ΜΑ), Πολιτική και Ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου (Universität Hamburg).

Από το 1996 ασχολήθηκε ως δημοσιογράφος στον ημερήσιο, εβδομαδιαίο και μηνιαίο Τύπο και ως επιμελητής (editor) στον χώρο των εκδόσεων.

Διετέλεσε τακτικός συνεργάτης της Καθημερινής (ημερήσια και κυριακάτικη έκδοση) και από το 2018 αρθρογραφούσε στο The Books’ Journal, ενώ είχε και την ευθύνη της αρχισυνταξίας του περιοδικού θεωρίας για την αστυνομική λογοτεχνία Πολάρ.

Ως ξένος ανταποκριτής συνεργάστηκε με γερμανόφωνα ΜΜΕ (Neue Zürcher Zeitung, Frankfurter Allgemeine Zeitung, Neues Deutschland κ.ά.). 

Ήταν μέλος της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου (ΕΑΞΤ / FPA).

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ε.Λ.Σ.Α.Λ. και γραμματέας της την περίοδο 2017-2019.

Όλη η εργογραφία και η κριτικογραφία του, εδώ.

Ο Δημήτρης Καπετανάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953 και αποβίωσε το 2017.

Αποφοίτησε από το Κολέγιο Αθηνών, σπούδασε μαθηματικά στο Παρίσι το 1972-1973 και στη συνέχεια φοίτησε στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Ε.Μ.Π. το 1973-1978.

Εργάστηκε στη βαριά κατασκευή τεχνικών έργων και παράλληλα ασχολήθηκε με τη Φυσική και τη Λογοτεχνία. Πάντρεψε τα δυο τούτα ενδιαφέροντα στο πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο  Ο ιππότης της βαρύτητας, που δημοσιεύτηκε το 2005 από τις Εκδόσεις Εστία.

Το δεύτερο μυθιστόρημά του, Η συμμορία της συγκίνησης (Εκδόσεις Εστία) εκδόθηκε το 2007 και μπήκε στις βραχείες λίστες των περιοδικών «Δέκατα» και «Διαβάζω».

Έγραψε επίσης το διήγημα Ο ιερός Αδριανός ο Ψυχοσώστης που δημοσιεύτηκε το 2012 στην ανθολογία «Ελληνικό φανταστικό διήγημα-Τόμος ΣΤ» του Μάκη Πανώριου (Εκδόσεις Αίολος) και ένα θεατρικό έργο με τίτλο Οθόνη χωρίς, ενώ διάφορα κείμενά του πάνω στη λογοτεχνία καθώς και συνεντεύξεις δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά «Index», «Διαβάζω» και «Highlights».

Το τρίτο μυθιστόρημά του, με τίτλο Ας πέσουμε, εκδόθηκε από την Εστία τον Απρίλιο του 2016 και είναι αστυνομικό με κοινωνικές προεκτάσεις.

Έγραψε ένα τέταρτο μυθιστόρημα με τίτλο Να υποφέρεις πιο ευγενικά που ανήκει στην κατηγορία του πολιτικού θρίλερ και δεν έχει εκδοθεί ακόμα.