Στην μεταπολεμική Ελλάδα ευδοκίμησε εντυπωσιακά ένα πολύ χαρακτηριστικό είδος ελαφρού θεάματος και αναγνώσματος. Η τυπολογία του αναγνωρίζεται εύκολα στον εμπορικό κινηματογράφο. Πρόκειται για μια επιτυχημένη ελληνική συνταγή ενός κινηματογραφικού είδους που γνώρισε δόξες στο Μεσοπόλεμο (αλλά και τη δεκαετία του 50) στην Ευρώπη και την Αμερική – και καλλιτεχνική του εκδοχή Γερμανούς ή Αυστριακούς σκηνοθέτες όπως ο Ερνστ Λιούμπιτς και ο Σάμουελ Βίλντερ γνωστό αργότερα ως Μπίλυ Γουάιλντερ.