Μάρκαρης Πέτρος : «Παλιά, πολύ παλιά», Γαβριηλίδης 2008

Συντάχθηκε στις . Καταχωρήθηκε στο Βιβλιογραφία 2008

►Πέτρος Μάρκαρης: «Παλιά, πολύ παλιά», Γαβριηλίδης 2008

Βιογραφικό Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1937. Εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα με το θεατρικό έργο Η ιστορία του Αλή Ρέτζο (1965). Έχει κάνει πολλές μεταφράσεις με σημαντικότερες τα θεατρικά έργα και ποιή­ματα του Μπρεχτ και του Φάουστ του Γκαίτε, και έχει συνεργαστεί με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στα σενάρια πολ­λών ταινιών του.

 

Το 1983 εκδόθηκε το δοκίμιό του Ο Μπρεχτ και ο διαλεκτικός λόγος, το 1998 το Ημερολόγιο της αιωνιότητας και την ίδια χρονιά το σενάριο της ταινίας Μια αιωνιότητα και μια μέρα (μαζί με τους Θ. Αγγελόπουλο και Τ. Γκουέρα). Με το αστυνομικό μυθιστόρημα Νυχτερινό δελτίο (1995) μας συστήνει τον αστυνόμο Χαρίτο, ο οποίος θα πρωταγωνιστεί και στα επόμενα μυθιστορήματα: Άμυνα ζώνης (1998), Ο Τσε αυτοκτόνησε (2003), Βασικός μέτοχος (2006), και Παλιά, πολύ παλιά (2008), που γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία και στο εξωτερικό. Έχει επίσης δημοσιεύσει τη συλλογή διηγημάτων Αθήνα, πρωτεύουσα των Βαλκανίων (2004) και το αυτοβιογραφικό αφήγημα Kατ’ εξακολούθηση (2007). Έλαβε μέρος, με διηγήματά του στους τρεις τόμους των Ελληνικών Εγκλημάτων (2007, 2008 και 2009).

Περίληψη Ένας άλλος τίτλος του μυθιστορήματος του Πέτρου Μάρκαρη θα μπορούσε να είναι "Ο αστυνόμος Χαρίτος στην Πόλη". Ο Χαρίτος και η Αδριανή αποφασίζουν να εγκαταλείψουν για λίγο την Αθήνα και να πάνε εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη. Θαυμάζουν τα αξιοθέατα και την πολίτικη κουζίνα αλλά, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα με τον αστυνόμο Χαρίτο, η χαρά του δε διαρκεί πολύ. Μια ηλικιωμένη γυναίκα από τον Πόντο, που ζει στη Δράμα, επιστρέφει μετά από χρόνια στα πάτρια εδάφη και αρχίζει να σκοτώνει. Ο Χαρίτος πρέπει να προλάβει τον επόμενο φόνο της, αλλά και να καταφέρει να συνεργαστεί με έναν Τούρκο αστυνομικό, τον Μουράτ, με τον οποίο τους "συνδέει" μια αμοιβαία καχυποψία.

Η Κωνσταντινούπολη του Πέτρου Μάρκαρη μέσα από τα μάτια του αστυνόμου Χαρίτου. Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα γεμάτο πικρία, σαρκασμό και νοσταλγία. Για πρώτη φορά ο Χαρίτος μακριά από την Αθήνα.

Εκτύπωση