Μαρτινίδης Πέτρος : «Κατά συρροήν», Νεφέλη 1998

Συντάχθηκε στις . Καταχωρήθηκε στο Βιβλιογραφία 1998

Πέτρος Μαρτινίδης: «Κατά συρροήν», Νεφέλη 1998

Βιογραφικό Ο Πέτρος Μαρτινίδης διδάσκει θεωρία και κριτική της αρχιτεκτονικής και σχεδιασμό θεατρικών χώρων στο τμήμα Αρχιτεκτόνων του Α.Π.Θ. Έχει επίσης διδάξει, για πολλά εξάμηνα, στα Τμήματα Εικαστικών και Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών καθώς και στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του ίδιου πανεπιστημίου. Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1998 με το αστυνομικό μυθιστόρημα "Κατά συρροήν"

.

Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα"Σε περίπτωση πυρκαϊάς", 1999, "Παιχνίδια μνήμης", 2001, "Δεύτερη φορά νεκρός", 2002, "Μοιραίοι αντικατοπτρισμοί", 2003, "Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία", 2005, "Ο θεός φυλάει τους άθεους", 2006 -όλα αστυνομικής πλοκής. Άλλα βιβλία του είναι: "Σημειολογία των αντιλήψεων και των θεωριών για την αρχιτεκτονική" (Τ.Ε.Ε. 1979), "Συνηγορία της παραλογοτεχνίας" (Πολύτυπο 1982·συμπληρωμένη έκδοση, Υποδομή 1994), "Οι λέξεις στην αρχιτεκτονική και την επιστημονική σκέψη" (Σμίλη, 1990), "Κόμικς, τέχνη και τεχνικές της εικονογράφησης" (Α.Σ.Ε. 1990, επανέκδοση 1991), "Η υψηλή τέχνη της απελπισίας: γύρω από τον ισοβίτη του Αρκά" (Ύψιλον, 1992), "Μεσιτείες του ορατού" (Νεφέλη, 1997), "Μεταμορφώσεις του θεατρικού χώρου" (Νεφέλη, 1999), κ.ά.

Περίληψη βιβλίου Ένα τυχαίο παρατσούκλι και μια αρχαία ρήση συμβάλλουν στη λύση. Προηγουμένως, το μυστήριο έχει τεθεί από την εξαφάνιση (δολοφονία;) ενός μεταπτυχιακού σπουδαστή, το μοιραίο αυτοκινητικό ατύχημα ενός καθηγητή στη Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. και μια διάρρηξη για τη κλοπή τριών μοντερνιστικών πινάκων απροσδιόριστης αξίας.

Πώς μπορεί να βοηθήσει στην αστυνομική έρευνα ένας αναπληρωτής καθηγητής ιστορίας της αναγεννησιακής τέχνης; Με την ικανότητά του να προσδιορίζει ακριβείς ταυτότητες από υπολείμματα μορφών σε ζωγραφικούς καμβάδες ή με το να ανασύρει ξεχασμένα περιστατικά από τον καμβά της μνήμης του;

Και τι τον κινητοποιεί στην προσφορά βοηθείας; Τα θέλγητρα μιας νεαρής υπαρχιφύλακος που εποφθαλμιά ταχεία προαγωγή, οι υποψίες ενός υπαστυνόμου που ανυπομονεί να προαχθεί σε αστυνόμο ή η διατήρηση ενός αδιατάρακτου βίου, που απαιτείται για τη δική του εξέλιξη σε τακτικό καθηγητή;

Στο περιθώριο μιας ακαδημαϊκής ατμόσφαιρας, μεταξύ ειλικρίνιαςκαι υποκρισίας, παρωνυμιών και παρανομιών, πολλαπλών προσδοκιών και περιορισμένων εκπληρώσεων, υφαίνεται, όπως σε όλα τα αστυνομικά μυθιστορήματα, κι ένα φλερτ που είναι ταυτόχρονα ένα φλερτ με την αλήθεια: με τις κατά συρροήν ανατροπές και τις επανορθώσεις της.

Εκτύπωση